سترون
سروده ای از سراینده ی ارجمند و بزرگ:
سایه
(ه. ا. سایه : هوشنگ ابتهاج)
- از دفتر «سیاه مشق» -
آه در باغ ِ بی درختی ِ ما
این تبر را به جای گل که نشاند؟!
چه تبر؟ اژدهای از دوزخ
که به هر سو دوید و ریشه دواند
بشنو از من که این سترون ِ شوم
تا ابد بی بهار خواهد ماند
هیچ گل از برش نخواهد رُست
هیچ بلبل بر او نخواهد خواند.
************
سایه
(ه. ا. سایه : هوشنگ ابتهاج)
- از دفتر «سیاه مشق» -
************