افسوس

 *********

افسوس . . .

افسوس نام آدم که شما بر خود می نهید و رنجور و ناتوان و نزارش می کنید،

افسوس واژه ی بیداری که شما خوار و خسته و خواب و خراب اش می کنید،

افسوس آب و خاک و آتش و باد، که شما آلوده شان می کنید،

افسوس گندمی که نان می شود و شما نشخوارش می کنید،

افسوس هر آن چه که بس دشوار آمده ست به دست و شما، چه ساده، آسان اش می کنید،

افسوس هر آنچه که آسان است و شمایان، برای نام و نان، چه آسان، دشوارش می کنید،

افسوس هر آن چیز گران، که برایمان مانده ست ز نیاکان و،  شما، چه آسان، ارزان اش

می کنید،

افسوس هر  آن چه که ارزان است و شما، چه بی هوده، گران اش می کنید،

افسوس زمین که سرانجام روزی، شما به زیر آن و در آن می آرمید و پنهان می شوید،

افسوس زنده گی که شما نابودش و تباه اش می کنید،

افسوس آن آفریده گار، آن خدای، که شما نام اش را بر زبان می آورید،

افسوس آن گوسپند که شما بدنام اش می کنید،

و سرانجام

افسوس این سرزمین نیاکانی - ایران بزرگ باستانی - که شما ویران اش می کنید،

باری ... افسوس آن ...

افسوس... افسوس... افسوس...

 *********